DressuurTotaal

 Stelling

• Het achter de kaak zijdelings inbuigen van het hoofd
• Is een teken (en makkelijker bereikbaar maken) van het loslaten in het lichaam
• Is onderdeel van oefeningen zoals wijken voor de kuit

Stelling is plaatselijk: in de voorhand van het paard, en alleen in de verbinding hoofd/hals. De bovenste drie halswervels (van de zeven halswervels die het paard heeft) zijn bij de stelling betrokken. Voor de rechtop zittende ruiter wordt het binnenoog net niet zichtbaar. Stelling komt tot stand wanneer de ruiter met het binnenbeen richting buitenteugel drijft en met de binnenhand lichte stelling vraagt, waardoor het paard zal nageven op de binnenteugel.
Als een paard zowel de linker dan de rechter stelling in gelijke mate wil aannemen, dan zal het paard zich beter loslaten in zijn lichaam. Daardoor is het paard ontvankelijker voor de ruiterhulpen en zal hij de hulpen beter omzetten in wat de ruiter van hem vraagt.

Umpire V Jazz met stelling en buiging op de volte

Figaro v. Manno in een volte. Hier kan je duidelijk zien dat het binnenachterbeen richting het buiten voorbeen beweegt

Lengtebuiging

• Ontstaat vanuit de achterhand
• Is een teken van controle op draagkracht achterhand
• Moet evenredig zijn met de gevraagde zijdelingse halsbuiging, de stelling
• Het binnenachterbeen beweegt in de richting van het buiten voorbeen

Met lengtebuiging wordt bedoeld dat het paard in zijn wervelkolom (lengteas) zijdelings inbuigt. Fysiek is deze buiging enigszins beperkt doordat de rug minder buigzaam is dan de hals.

Lengtebuiging ontstaat wanneer het binnenachterbeen verder onder het paard wordt gebracht. Het begint vanuit de achterhand en wordt doorgegeven naar voren, en hangt dus samen met impuls. De achterhand moet gemotiveerd worden tot meer draagkracht.

Een leuke formule om te onthouden: stelling + buiging = lengtebuiging.

Laat een reactie achter